Op deze pagina kan u de geschiedenis van de parochiekerk "Sint-Jozef" in Sint-Katherina-Lombeek raadplegen. Deze parochie en haar kerk maken deel uit van de pastorale zone "De Kruik".
Ten tijde van de oprichting van de Sint-Jozefkerk is de grote periode van kerkenbouw voorbij. De Sint-Jozefkerk situeert zich tussen art deco en modernisme (1918-1965), tussen traditie en vernieuwing. De sobere vormgeving legt de nadruk op het spel van volumes alsook op de inherente schoonheid van de gebruikte materialen. Dit gebouw is een uitstekend voorbeeld van rationalistische architectuur : de naakte muren die de weidse ruimte omsluiten worden uitstekend door de openingen en door reliëfs geritmeerd. De structurele logica wordt benadrukt door veranderingen in materiaalgebruik. Lemaire vermengt bij de bouw van de Sint-Jozefkerk historische vormen met een modernistisch concept; het verdiepte rondboogportaal en de rondboogvensters verwijzen naar de romaanse bouwkunst, terwijl de lancetvensters en de sterke gerichtheid schatplichtig zijn aan de gotiek. Bij de uitvoering is de bescheiden klokkenruiter groter uitgevoerd en geplaatst ter vervanging van de naast gelegen klokkentoren.
Het interieur is contrastrijk opgebouwd. Het koor met zijn panelen in ceramiektegels doet denken aan de koele sfeer van de eerste ontwerpen van Henry Van de Velde of aan de architectuur Van Berlage. Het interieur heeft ook typische art-deco kenmerken : een klare duidelijke lijnvoering, compacte en eenvoudige massa's in baksteenmetselwerk. Opmerkelijk detail: in het kerkgebouw zijn er geen pilaren aanwezig, het betreft hier dus een volledige, grote open ruimte.
Erkend als "waardevol gebouw" door de bestendige deputatie van de provincie Vlaams-Brabant op 4 december 2003.
